Jak powszechnie wiadomo, od pensji każdego pracownika odciągany jest podatek dochodowy. Przy obliczaniu jego wysokości nie uwzględniane są jednak tzw. koszty uzyskania przychodów, czyli wszelkie wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej i wypełnianiem obowiązków służbowych. Są one odliczane od dochodu podlegającego opodatkowaniu. Prawo reguluje, jaka jest standardowa wysokość owych kosztów uzyskania przychodów.

• W przypadku jednego źródła przychodów wynoszą one 250 zł miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 3 000 zł.
• Gdy jednak podatnik ma co najmniej dwa źródła przychodów - nie mogą przekroczyć 4 500 zł za rok podatkowy

• Koszty uzyskania przychodu można podwyższyć jeszcze o 300 zł, gdy podatnik

  • mieszka poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy
  • i nie otrzymuje dodatku za rozłąkę,
  • Ważne, aby pracownik złożył oświadczenie na cele stosowania podwyższonych kosztów uzyskania przychodu, ponieważ wyższe koszty uzyskania przychodu nie są w tej sytuacji naliczane automatycznie. Takie oświadczenie jest za to ważne aż do odwołania. Nie trzeba zatem ponawiać wniosków, jeśli miejsce zamieszkania pozostaje bez zmian.
  • Obecnie koszty uzyskania przychodu dla osób dojeżdżających do pracy wynoszą 300 zł miesięcznie, a za rok podatkowy maksymalnie 3 600 zł. Z kolei gdy dochody podatnika pochodzą z co najmniej dwóch stosunków pracy, koszty nie mogą przekroczyć 5 400 zł za rok podatkowy.

  • Kosztów uzyskania przychodu nie można podwyższyć o 300 zł, gdy pracownik otrzymuje już zwrot kosztów dojazdu do zakładu pracy, chyba że zwrócone koszty zostały zaliczone do przychodów podlegających opodatkowaniu.

    Przepisy reguluje Art. 22. - [Koszty uzyskania przychodów] - Podatek dochodowy od osób fizycznych.

    źródło: poradnikprzedsiebiorcy.pl